کودک نوپا (هجده ماهگی تا سه سالگی)

هنگامی که کودک راه رفتن را آغاز میکند، اشیا برایش جالب تر به نظر می رسند و بدون وقفه و خستگی به همه جا سرک خواهند کشید.

از نظر او اشیا وسیله ای برای بازی و تفریح هستند و از خرد یا تکه تکه کردن آن ها هم هیچ ابایی نخواهند داشت.
در این دوره کودک نمیتواند بخوبی صحبت کند، او فقط چند کلمه یاد گرفته است- که البته همیشه یکی از این کلمات نه می باشد- و هنوز مهارت های جسمی، ذهنی و اجتماعی کافی را ندارد (اولین مهارت ها را در نخستین روزهای مدرسه یاد خواهند). بنابراین  کودک نوپا در مرحله بینابینی قرار دارد یعنی نه مانند دوره نوزادی ناتوان می باشد و نه مهارت های یک کودک دبستانی را آموخته است. گاهی هجده ماهگی تا سه سالگی دوره خوبی برای شما و کودکتان می باشد و گاهی هم بر عکس زیرا برای اولین بار در این دوره است که شما با نحسی او مواجه می شوید.
تا پیش از هجده ماهگی دنیا برای کودک، مکانی شگفت انگیز است، که در آن باید به کشف مسایل پرداخت اما برای کودکِ نوپا چنین نیست؛ او بلافاصله متوجه میشود که در این دنیای شگفت انگیز هرکاری به دلخواه او پیش نمیرود و نمیتواند به تمامی خواسته هایش برسد.
کودک نوپا توانایی مقاوت در برابر وسوسه آزمایش کردن را ندارد بخصوص که اکنون جسمانی کافی برای این کارها را نیز دارد. او از توانایی ها و امیالش آگاهی یافته و مطابق میل خود و به طور مستقل به انجام کارها می پردازد در حالی که هنوز برای داشتن اراده مستقل آمادگی ندارد و بخشی از مغزش که وظیفه کنترل را بر عهده دارد، هنوز بخوبی تکامل نیافته است. بنابراین اگرچه کودک نو پایتان بسختی تلاش می کند تا مستقل باشد ولی بشدت به شما وابسته است. حتی وقتی که فرزنتان چند جمله ای حرف میزند و به نظر می رسد که حرف های شما را میفهمد، مغز او متفاوت با مغز شما کار میکند. به خاطر بسپارید؛ کودکان حداقل تا دو نیم سالگی نمی توانند بسیاری از کارها را انجام داده و بسیاری از مسائل را درک کنند.
دوره نوپایی یا همان دوره ای که هیچ وسیله ای از دست کودکتان د رامان نیست شامل دو مرحله می باشد. مرحله اول  که در ابتدای آن- به طور معمول پیش از دو سالگی- بچه کنترلی بر خواسته های ناگهانی خود ندارد و اغلب از توانایی خود در انجام دادن خواسته هایش، سرخورده می شود اما در انتهای این دوره و آغاز مرحله دوم- حدود سه سالگی یا کمی بعد از آن- کودکتان به اندازه کافی رشد کرده است که از وی انتظار داشته باشید تا حدی – نه خیلی زیاد- بر رفتارش کنترل داشته باشد.
دوره نوپایی، دوره ای چالش بر انگیز است اما اگر انتظارهای بجا و مناسب از فرزند نوپای خود داشته باشید، دوره بدی نخواهد بود. کودکان نوپا اغلب غیر منطقی و غیر قابل پیش بینی بوده و مادر و پدر را عصبی و خسته میکنند اما از طرف دیگر با مزه، دوست داشتنی، پر محبت و سرشار از شور زندگی هستند. پس سعی کنید؛ تا حد امکان از دوره نوپایی فرزندتان لذت ببرید.


برگرفته از کتاب مادر کافی
نوشته جی.اُ.فراست
ترجمه دکتر مهبد ابراهیمی
زیر نظر دکتر محمد سهامی


برای اطلاعات بیشتر در مورد اختلالات یادگیری، بیش فعالی، مشاوره تحصیلی، روانشناس نوجوان،با شماره 02144975388  تماس حاصل فرمایید؛ همچنین میتوانید از دیگر مقالات سایت در این موارد بهره مند شوید. 
 


Share تاريخ: 1396/12/19 مشاهده : 706

, , , ,



گذاشتن نظر